Γιατί; Διότι φοβόμαστε την ανεπάρκεια μας, αποφεύγουμε την σκέψη μας και μειώνουμε τους ικανούς.
Μάλλον επιδιώκουμε, Ράθυμη Ζωή και είναι καιρός (μετά την πανδημία) να αναθεωρήσουμε τις προτεραιότητες μας ώστε πλέον η Ζωή μας να έχει προοδευτικά, κλιμακούμενη Αξία.
Γιατί; Διότι φοβόμαστε την ανεπάρκεια μας, αποφεύγουμε την σκέψη μας και μειώνουμε τους ικανούς.
Μάλλον επιδιώκουμε, Ράθυμη Ζωή και είναι καιρός (μετά την πανδημία) να αναθεωρήσουμε τις προτεραιότητες μας ώστε πλέον η Ζωή μας να έχει προοδευτικά, κλιμακούμενη Αξία.
Μοίρα Σου ή Moirasou; Το Θέμα είναι να λάβουμε αποφάσεις Ζωής, παρά αποφάσεις για την ζωή.
Στην πρώτη περίπτωση, εμείς αποφασίζουμε να οδηγήσουμε την Ζωή, σύμφωνα με τον δικό μας σχεδιασμό προοπτικής.
Στην δεύτερη περίπτωση οδηγούμε την συμπεριφορά μας, ωσάν να οδηγούμε το όχημα μας, σε μία δαιδαλώδη πορεία, γεμάτη προκλήσεις, τις περισσότερες φορές “παγίδες” από ανώριμες συμπεριφορές απαίδευτων ανθρώπων.
Η Ζωή είναι τόσο απλά απλή, που αρκεί να θέλεις να ζήσεις, να πιστεύεις πως είσαι γεννημένος για να τα καταφέρεις, και θα γίνει. Οι περισσότεροι όμως προτιμούμε το δύσκολο και έτσι κάνουμε την ζωή μας, παιχνιδάκι στα θέλω του περιβάλλοντος μας. Και είναι άδικο.