Μετά τις μάχες στο έργο του Τόλκιν, σειρά έχουν οι… βόλτες και τα σουβλάκια για τον Βίγκο Μόρτενσεν, στα γυρίσματα για τα «Δύο πρόσωπα του Ιανουαρίου» στο πλάι της Κίρστεν Ντανστ

Στο πανέμορφο παλιό λιμάνι των Χανίων βρίσκονται αυτές τις μέρες οι συντελεστές της ταινίας «Τα δύο πρόσωπα του Ιανουαρίου», καθώς τα γυρίσματα έχουν ξεκινήσει στην Κρήτη από την περασμένη βδομάδα, από τον αρχαιολογικό χώρο της Κνωσού και το μικρό χωριό Καλλικράτης στην περιοχή της Χώρας των Σφακίων.

Η πρώτη επίσημη φωτογραφία του φιλμ, που αποτελεί κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος της Πατρίσια Χάισμιθ το οποίο εκδόθηκε το ’64, με την τριάδα των πρωταγωνιστών Βίγκο Μόρτενσεν, Κίρστεν Ντανστ και Οσκαρ Αϊζακ έκανε την εμφάνισή της την 1η Οκτωβρίου, κάνοντάς μας να ανυπομονούμε ήδη για το φιλμ που θα βγει στις αίθουσες όχι νωρίτερα από τον Δεκέμβριο του 2013.
Η ταινία, αμερικανική, αγγλική και γαλλική συμπαραγωγή, αποτελεί το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χοσέιν Αμινί (υποψήφιου το 1997 για Οσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου για τα «Φτερά της αγάπης» και υπεύθυνου για το σενάριο του «Drive»), ο οποίος υπογράφει και τη διασκευή της ιστορίας – ένα θρίλερ στο οποίο εμπλέκεται ένα ζευγάρι Αμερικανών, ένας νεαρός φοιτητής και ένας αστυνομικός τον οποίο σκοτώνει κατά λάθος ένας από τους τρεις.

Για τις ανάγκες των γυρισμάτων στην Κρήτη, η παραγωγή έχει νοικιάσει δωμάτια σε 4 διαφορετικά ξενοδοχεία στα Χανιά, ενώ στο φρούριο του Φιρκά χρησιμοποιούνται έως και 15 κελιά σαν βάση όπου γίνεται όλη η προετοιμασία πριν από το χτύπημα της κλακέτας (τα μαλλιά, το μέικ απ των ηθοποιών, τα κοστούμια κ.τ.λ.).
Οπως κάθε ταινία που διαδραματίζεται σε άλλη εποχή και οφείλει να είναι πιστή στο ύφος και στην κουλτούρα της, τα «Δύο πρόσωπα του Ιανουαρίου» φιλοξενούν στα πλατό αυτοκίνητα των αρχών της δεκαετίας του ’60: παλιά πούλμαν, BMW και Aston Martin εκείνης της εποχής, ενώ στις… προμήθειες έχουν συνεισφέρει το Ηράκλειο, η Αθήνα και η Λιβαδειά.
Οι πρωταγωνιστές, ωστόσο, κυκλοφορούν με σύγχρονα αυτοκίνητα, καθώς για τη μεταφορά τους έχουν διατεθεί τρία Saab 9-5 Aero και στη διάθεσή τους έχουν 3 αυτοκινούμενα τροχόσπιτα ως καμαρίνια.
Τον όγκο της παραγωγής συμπληρώνουν 10 φορτηγά που έχουν μεταβεί στην Κρήτη από την Αθήνα – το καθένα με διαφορετικό εξοπλισμό (είδη φωτισμού, μακιγιάζ, σκηνικά στοιχεία), ενώ βαν των 9 θέσεων είναι στη διάθεση του συνεργείου για τις μετακινήσεις του (συνολικά, στο συνεργείο δουλεύουν 143 Ελληνες και 33 ξένοι διαφορετικών εθνοτήτων).

Φωτίζουν το λιμάνι

Στην εβδομάδα που διανύουμε, στα Χανιά, οι κάμερες δουλεύουν για γυρίσματα στη συνοικία Χαλέπα, στο μοναστήρι της Αγίας Κυριακής και στην Παλιά Πόλη. Το μεγάλο γύρισμα, όμως, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, οπότε και θα φωτιστεί ολόκληρο το ιστορικό χανιώτικο λιμάνι.
Με τα μάτια στραμμένα στην Κρήτη, λοιπόν, αναμένουμε την άφιξη της παραγωγής στην Αθήνα, εντός περίπου δύο εβδομάδων, προκειμένου να γυριστούν σκηνές στην Ακρόπολη και την Πλάκα.
Στο μεταξύ, ο Βίγκο Μόρτενσεν κάνει τις βόλτες του ανενόχλητος, όπως μαθαίνουμε, στα σοκάκια των Χανίων, απολαμβάνει τα σουβλάκια του και τις μπίρες, που του αρέσουν πολύ, χωρίς κανείς να καταλαβαίνει ότι ο γοητευτικός Δανός ήταν πρωταγωνιστής στην επική τριλογία του «Αρχοντα των δαχτυλιδιών».

Βιβλίο
Το βιβλίο «Τα δύο πρόσωπα του Ιανουαρίου», στο οποίο βασίζεται η κινηματογραφική ταινία, κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις «Αγρα».

Πηγή : ethnos.gr

Γνωρίζετε τι είναι το έργο «ΕΝΙΑΙΟΣ» και ποιος ο δημιουργός του Γκρέγκορι Μαρκόπουλος;

Γνωρίζετε τι είναι το έργο «ΕΝΙΑΙΟΣ» και ποιος ο δημιουργός του Γκρέγκορι Μαρκόπουλος; Αν όχι, η πρώτη παγκόσμια προβολή των ενοτήτων VI, VII και VIII του «ΕΝΙΑΙΟΣ», με την υπογραφή του Ελληνοαμερικανού κινηματογραφιστή Γκρέγκορι Τζ. Μαρκόπουλος (1928-1992) και εικόνες μεταξύ άλλων από κινηματογραφικά πορτρέτα των Οδυσσέα Ελύτη και Διαμαντή Διαμαντόπουλου, που θα πραγματοποιηθεί στην ύπαιθρο, στην τοποθεσία Τέμενος στη Λυσσαρέα της Αρκαδίας, το τριήμερο 29, 30 Ιουνίου και 1η Ιουλίου, σε συνέχεια της πρεμιέρας των ενοτήτων Ι-V το 2004 και το 2008, είναι μια ευκαιρία γνωριμίας με τον καινοτόμο καλλιτέχνη.
Το όραμα του Γκρέγκορι Μαρκόπουλος, που πέθανε χωρίς να έχει δει το «ΕΝΙΑΙΟΣ» ολοκληρωμένο, τον οδήγησε μακριά από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ώστε το 1980 αυτός και ο κινηματογραφιστής Ρόμπερτ Μπίβερς αποφάσισαν να προβάλλουν έκτοτε τις ταινίες τους στην ύπαιθρο της Λυσσαρέας, τόπου καταγωγής του πατέρα του.
80 ώρες
Το επικό έργο «ΕΝΙΑΙΟΣ», συνολικής διάρκειας 80 ωρών, που απαρτίζεται από 100 φιλμ και διαρθρώνεται σε 22 ενότητες, με διάρκεια από 3 έως 5 ώρες η καθεμία, αποτελεί μια σύνθεση εικόνων με συνάφεια μεταξύ τους, τόσο από το πρώιμο όσο και από το ύστερο έργο του δημιουργού, διαπερνώντας 5 δεκαετίες κινηματογραφικής δημιουργίας.

Ο κινηματογραφιστής Γκρέγκορι Μαρκόπουλος

Η αναδιαμόρφωση του συνολικού έργου του Μαρκόπουλος έχει γίνει με ξαναμονταρισμένες βερσιόν 16 γνωστών ταινιών του, μαζί με σπάνιο ανέκδοτο υλικό (περίπου 65 ταινίες) από τις δεκαετίες του ’70 και του ’80. Κάθε προβολή ξεκινά με τη δύση του ηλίου και κρατά 3 ώρες, κατά τη διάρκεια των οποίων γίνεται αντιληπτή κάθε αλλαγή στον ουράνιο θόλο.

Πηγή : ethnos.gr

Μικρούτσικος, Φαραντούρη, Πρωτοψάλτη, Μαχαιρίτσας αλλά και «Δον Ζουάν», «Ιππής» και «Το μεγάλο μας τσίρκο» συναντιούνται στο Φεστιβάλ

Ενδιαφέρουσες μουσικές και θεατρικές παραστάσεις, κάποιες από τις οποίες ανεβαίνουν για πρώτη φορά, θα φιλοξενήσει το «1ο Φεστιβάλ στον Λόφο». Πρόκειται για σειρά εκδηλώσεων που θα πραγματοποιηθούν τους μήνες Ιούλιο και Σεπτέμβριο στο Βεάκειο Θέατρο του Πειραιά, δίνοντας την ευκαιρία στους κατοίκους της πόλης αλλά και στους επισκέπτες να απολαύσουν την τέχνη σε συνδυασμό με ένα υπέροχο, φυσικό περιβάλλον. Μπορεί αυτή να είναι η πρώτη του προσπάθεια, παρ’ όλα αυτά το «Φεστιβάλ στον Λόφο» φιλοδοξεί να γίνει θεσμός και να αποτελεί και τα επόμενα χρόνια σημείο αναφοράς στο εγχώριο καλλιτεχνικό γίγνεσθαι.

Το πρόγραμμα του Φεστιβάλ επικεντρώνεται σε δύο βασικούς άξονες, τη μουσική και το θέατρο. Από το μουσικό μέρος του προγράμματος ξεχωρίζει η συναυλία του Θάνου Μικρούτσικου και της Μαρίας Φαραντούρη, η οποία θα πραγματοποιηθεί στις 5 Ιουλίου. Ο σημαντικός Ελληνας συνθέτης και η ερμηνεύτρια των μεγάλων δημιουργών θα συναντηθούν για πρώτη φορά στη σκηνή. Γιατί, παρότι έχουν κοινές μουσικές καταβολές και έχουν διαγράψει και οι δύο καριέρα πολλών χρόνων, δεν είχε τύχει ποτέ μέχρι τώρα να βρεθούν πλάι πλάι σε μια ζωντανή βραδιά. Και σίγουρα η πρώτη τους αυτή συνάντηση θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Μαζί τους θα είναι και ο Γιάννης Κούτρας.
Στον ίδιο χώρο, στις 17 Ιουλίου, θα δώσουν συναυλία η Αλκηστις Πρωτοψάλτη και η Ευανθία Ρεμπούτσικα, οι οποίες θα παρουσιάσουν ζωντανά τα ολοκαίνουργια τραγούδια από το πρόσφατο, κοινό άλμπουμ τους με τίτλο «Για πού τραβάς ελπίδα». Στον Λόφο θα τραγουδήσουν επίσης ο Μιχάλης Τζουγανάκης (11/7), αλλά και ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας με τον Δημήτρη Σταρόβα και τη Ζηνοβία Αρβανιτίδη.

Οσον αφορά τις θεατρικές εκδηλώσεις, στις 2 Ιουλίου θα κάνει πρεμιέρα στο Βεάκειο η παράσταση «Οξω απ’ την παράγκα», της θεατρικής ομάδας «Ξυπόλητο Τάγμα», σε σκηνοθεσία Κώστα Καζάκου, με πρωταγωνιστές τους Γιάννη Μποσταντζόγλου, Παύλο Ορκόπουλο, Αθω Δανέλλη κ.ά. Επίσης, το κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει το έργο «Δον Ζουάν, η επιστροφή», σε σκηνοθεσία Γιώργου Κιμούλη (3/7), το υπέροχο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Το μεγάλο μας τσίρκο» από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, με τον Γιώργο Αρμένη και με τη συμμετοχή του Σταύρου Ξαρχάκου (6/9), αλλά και τους «Ιππής» του Αριστοφάνη, σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή με πρωταγωνιστή τον Πέτρο Φιλιππίδη.

Πηγή : ethnos.gr

Το έργο του Γιώργου Σεβαστίκογλου, που γράφτηκε πριν από 55 χρόνια, ανεβάζει ο Ενκε Φεζολάρι, σε μια αυλή, πριν από τη δύση του ηλίου

Μετανάστευση. Αθήνα του σήμερα. Απώλειες. Η Αγγέλα φτάνει από το χωριό της με μια βαλίτσα όνειρα να δουλέψει υπηρέτρια. Η μοίρα των τάξεων. Η μαστροπεία, η σήψη, τα λαϊκά μπλουζ, ο ιταλικός κινηματογράφος, μια Ελλάδα που μάχεται. Μνημόνια και κρίση. Αδιέξοδο. Αυλή και ιστορία. Υπόγειο και καημός. Ονειρα κλεισμένα σε ντουβάρια 1×1. Επιβίωση και ματαιότητα. Ανασφάλεια, σ’ έναν τόπο όπου οι άνθρωποι πιάνουν ένα μπράτσο μόνο τις Κυριακές.
«Η ”Αγγέλα” είναι η Ελλάδα που παλεύει ανάμεσα σε όνειρα και εφιάλτες» λέει ο Ενκε Φεζολάρι που σκηνοθετεί το εμβληματικό έργο του Γιώργου Σεβαστίκογλου, «Αγγέλα», σε μια αυλή στον Κεραμεικό (Κεραμεικού 28) από σήμερα. Η παράσταση παίζεται πριν από τη δύση του ηλίου, με φαγητό και ποτό να επιτρέπονται, σαν καλοκαιρινό σινεμά, σαν ελληνικό γλέντι, με φυσικό φως σε μια αυλή στο κέντρο της πόλης, στις 20.00, την ώρα που ο αθηναϊκός ήλιος χαρίζει στην πόλη τα πιο όμορφα χρώματά του… Ο Γιώργος Σεβαστίκογλου με την «Αγγέλα», εκφράζει τη «νέα πραγματικότητα που προήλθε από τον Εμφύλιο και σχημάτισε τη μικροαστική κοινωνία και το θέατρο στη μεταπολεμική Ελλάδα…»

Μέσα σε μια κλειστή κοινωνία που πάσχει από τη φτώχεια και την παραβατικότητα, η Αγγέλα τολμά και ερωτεύεται. Ερωτεύεται τον αδύναμο, τον φτωχό, τον «καθαρό» Λάμπρο. Ορθώνει τον αντισυμβατικό της χαρακτήρα ενάντια στο κατεστημένο του Στράτου. Η Αγγέλα τάσσεται με το δίκιο. Υπερασπίζεται τα δικαιώματα των κοριτσιών, του Λάμπρου, της Τασίας. Αναζητά την αλήθεια που θα τους λυτρώσει. Δεν φοβάται, δεν μεμψιμοιρεί και δεν λιγοψυχάει. Επαναστατεί. Είναι από τη μεριά των αδυνάτων, όπως είναι όλοι οι επαναστάτες, αλλά ο έρωτάς της φτάνει για να πάει κόντρα σε μια ολόκληρη κοινωνία.

Κλείνοντας τα 55 (γράφτηκε το 1957), μεσήλιξ πια η «Αγγέλα», πώς μπορεί να επικοινωνήσει με την Ελλάδα του σήμερα, της κρίσης και των μνημονίων; «Η ”Αγγέλα” είναι σύγχρονη γιατί θίγει την αντιξοότητα της ζωής, όχι μόνο λόγω της ένδειας χρημάτων αλλά και των κοινωνικών αξιών και νόμων» απαντά ο Ενκε Φεζολάρι. «Στο πρόσωπο του Στράτου αναγνωρίζουμε τη σαθρότητα του παρακράτους, την εκμετάλλευση των ανθρώπινων δικαιωμάτων, τη δολιοφθορά και την ασυδοσία του δικού μας πολιτικού συστήματος».

Η «Αγγέλα» μάς υπενθυμίζει, σύμφωνα με τον ίδιο, «πως τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται αυτονόητο. Η ζωή κερδίζεται με μικρές καθημερινές μάχες. Η Αγγέλα μάχεται για τη χαμένη μας αξιοπρέπεια, τα ξεχασμένα μας ιδανικά, τα ποδοπατημένα μας όνειρα, και για τον έρωτα που αφήσαμε επειδή ήταν δύσκολος… Συμβολίζει τις καθαρίστριες και τις μετανάστριες, αλλά κυρίως όλους εμάς που αγωνιούμε για μια καλύτερη ζωή ενάντια στη χυδαιότητα και στα σημερινά αδιέξοδα, σε μνημόνια και σε χαράτσια, αναζητώντας μάταια μια χαραμάδα φωτός».
Ποια είναι η δική του «Αγγέλα»; «Η Αγγέλα είναι η Αθήνα, είναι η Μάμα Ρόμα, είναι η Μελίνα, είναι η Ελλάδα που πάλλεται, που παλεύει. Ανάμεσα στο λαϊκό τραγούδι, στο ντέρτι και στον σεβντά με ήχους της Μπέλλου και του Καζαντζίδη, αλλά και στο rock ‘n’ roll? και από τις παραλίες της Αττικής, τα φεγγάρια στο Σούνιο έως το σημερινό υποβαθμισμένο κέντρο του Μεταξουργείου, δίπλα στα κόκκινα φανάρια και στα αγορασμένα όνειρα».

ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ
«1950. Μια Ελλάδα που ψυχορραγεί. Που προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές της, να επιβιώσει για να ονειρευτεί ξανά, μιαν ιδανική. 2012. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Το έργο ξαναπαίζεται με καινούργιους πρωταγωνιστές… Η Αγγέλα φτάνει από το χωριό της στην Αθήνα για μια καλύτερη ζωή. Ονειρα που γκρεμίζονται από την ανέχεια, την υποκρισία και την εκμετάλλευση. Δούλα μέσα σε άλλες, παλεύει να αντισταθεί. Ζει τον καταδικασμένο έρωτα. Μα κάπου εκεί κρύβεται μια ελπίδα: ”θα ζήσει;”… Μια παράσταση στο κέντρο της Αθήνας, για το κέντρο της Αθήνας. Φτιαγμένη με ευαισθησία και αγάπη για μια πατρίδα που ξεμακραίνει». Βίκυ Παπαδοπούλου (Αγγέλα)

ΟΙ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Τη σκηνοθεσία της παράστασης υπογράφει ο Ενκε Φεζολάρι, η επιμέλεια του σκηνικού χώρου και τα κοστούμια είναι της Δάφνης Κούτρα και η κίνηση της Χαράς Κότσαλη. Τραγούδι: Λόλα Γιαννοπούλου. Στον ρόλο της Αγγέλας η Βίκυ Παπαδοπούλου. Παίζουν: Ελένη Βεργέτη, Κωστής Καλλιβρετάκης, Βασίλης Μαργέτης, Κωνσταντίνος Μωραΐτης, Ιρις Πανταζάρα, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Καλλιόπη Τζερμάνη.

Πηγή : ethnos.gr