Αρχείο κατηγορίας Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Chick Corea και Gary Burton στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών παρουσιάζει τους Chick Corea και Gary Burton, μια συνεργασία την οποία οι φίλοι της τζαζ περιμένουν με ανυπομονησία. Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στις 15 Μαρτίου 2012 στο πλαίσιο της σειράς Γέφυρες.

Chick Corea

Αν αναλογιστεί κανείς τον όγκο της δισκογραφίας του τα τελευταία 40 χρόνια, δεν μπορεί να αμφιβάλλει για το ότι ο Τσικ Κορήα είναι ένας από τους πιο παραγωγικούς συνθέτες των ημερών μας. Από την avant-garde στην bebop, από τα παιδικά τραγούδια στην πρωτοπορία, από τη fusion μέχρι την κλασική μουσική, ο Τσικ Κορήα διατηρεί πάντοτε υψηλές προδιαγραφές ποιότητας στη δουλειά του.

Έχει κερδίσει 14 Grammy, ενώ ήταν υποψήφιος τουλάχιστον 50 φορές. Το 2005 τιμήθηκε με το Βραβείο του Φεστιβάλ της Ρουρ στη Γερμανία (ένα βραβείο που πρώτη φορά απονεμήθηκε σε πιανίστα της τζαζ) και το 2006 ονομάστηκε «Νέα Jazz Master» που αποτελεί τη μεγαλύτερη διάκριση για την τζαζ στις ΗΠΑ.

Gary Burton

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ινδιάνα. Αυτοδίδακτος στο βιμπράφωνο, ο ιδιοφυής μουσικός Γκάρυ Μπάρτον το 1971 έγινε καθηγητής στο Κολέγιο Μουσικής Μπέρκλη της Βοστόνης (στα κρουστά και τον αυτοσχεδιασμό), το 1985 διορίστηκε Πρύτανης, το 1989 του απονεμήθηκε τιμητικό διδακτορικό από το ίδιο Κολέγιο και το 1996 διορίστηκε Αντιπρόεδρος.

Κέρδισε το πρώτο του Grammy για το άλμπουμ Alone at Last (σόλο βιμπράφωνο) που ηχογραφήθηκε στο Φεστιβάλ του Μοντρέ το 1971. Ακολούθησαν και πολλά άλλα βραβεία Grammy (αρκετά από τη συνεργασία του με τον Κορήα) και ήταν υποψήφιος για το ίδιο βραβείο 14 φορές.

Με τον Τσικ Κορήα τον συνδέει μακρόχρονη και βαθιά επαγγελματική προσωπική σχέση. Πέρα από τις ηχογραφήσεις τους, δίνουν πολλές συναυλίες ως ντούο στην Αμερική και την Ευρώπη.

Chick Corea πιάνο
Gary Burton βιμπράφωνο

Τη σειρά Γέφυρες διευθύνει ο Δημήτρης Μαραγκόπουλος

«Μια από τις πιο δημοφιλείς συνεργασίες στο χώρο της τζαζ»
«Υπέροχη δυναμική ισορροπία»
Los Angeles Times


Πηγή : culturenow.gr

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Martha Argerich: Ένας ζωντανός μύθος του πιάνου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Αναμφισβήτητα κυρίαρχη ανάμεσα στους μεγάλους πιανίστες του 20ου αιώνα και μια από τις συγκλονιστικότερες ερμηνεύτριες των τελευταίων …
50 χρόνων, η Μάρθα Άργκεριχ, έχει τον κόσμο στα πόδια της και το πιάνο στις προσταγές της: το μετατρέπει σε έναν απόκοσμο καταρράκτη χρωμάτων, έχει μαζί του μια αφοπλιστικά σαρκική και τρυφερή σχέση και στον ήχο της συνδυάζονται  μυστηριώδης διαύγεια,  ρυθμική ένταση και αυθορμητισμός που καθηλώνει.

Η Μάρθα Άργκεριχ έρχεται στην Αθήνα με τη μουσική «οικογένεια» που από χρόνια έχει δημιουργήσει, με μέλη της μεγάλους αστέρες σολίστ, καταξιωμένους ερμηνευτές, αλλά και νέους μουσικούς που έχουν ξεχωρίσει. Ο Μίσα Μάισκυ (βιολοντσέλο), ο Στίβεν Κοβάσεβιτς (πιάνο), ο Γιούρι Μπασμέτ (βιόλα και διεύθυνση ορχήστρας), ο Ρενό Καπυσόν και η Λία Πέτροβα (βιολί), η Ντόρα Μπακοπούλου, η Ακάνε Σακάι, η Λίλι Μάισκυ, ο Αλεξάντερ Μογκιλέφσκι, η Τζούλια Ζαΐκινα (πιάνο), ο Αλέξανδρος Καπέλης (πιάνο), ο Τάκης Καπογιάννης (κοντραμπάσο), ο Σεργκέι Νακαριάκοφ (τρομπέτα), ο Δημήτρης Δεσύλλλας και ο Ανδρέας Φαρμάκης(κρουστά), συμμετέχουν και συνεργάζονται με την Άργκεριχ σε τρεις συναυλίες με μουσικές από τον  18ο, τον 19ο και τον  20ο αιώνα. Την Καμεράτα, Ορχήστρα των Φίλων της Μουσικής διευθύνει ο Γιούρι Μπασμέτ την πρώτη ημέρα και ο Ζεράρ Κόρστεν τις δύο επόμενες.

Το πρόγραμμα του τριημέρου περιλαμβάνει:

έργα Σαιν Σανς (Σεπτέτο για πιάνο, τρομπέτα, δύο βιολιά, βιόλα, βιολοντσέλο και κοντραμπάσο, έργο 65), Σούμαν(Κουιντέτο για πιάνο και έγχορδα, έργο 44), Μότσαρτ (Sinfonia Concertante για βιολί, βιόλα και ορχήστρα σε μι ύφεση μείζονα K364) και Σοστακόβιτς (Κοντσέρτο αρ.1 για πιάνο και τρομπέτα, έργο 35) το Σάββατο 10/3, Μότσαρτ(Andante & Variations για πιάνο με τέσσερα χέρια, Κ501 και Κοντσέρτο για πιάνο σε σι ύφεση μείζονα, ΚV 456)), Ραβέλ (‘Η μάνα μου η χήνα’ για τέσσερα χέρια), Σοστακόβιτς(Κοντσερτίνο για δύο πιάνα, έργο 94), Σούμαν(Phantasiestuecke, έργο 73), Καμπαλέφσκι(Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα αρ.4, έργο 99(της Πράγας) και Χάυντν(Κοντσέρτο για τσέλο αρ.1 σε ντο μείζονα Hob.VIIb.1) την Κυριακή 11/3 καιΣτραβίνσκυ (Η Ιεροτελεστία της Άνοιξης για τέσσερα πιάνα και δύο κρουστά) και Μπαχ(Κοντσέρτο για δύο πιάνα και ορχήστρα BWV 1060, Κοντσέρτο για τρία πιάνα και ορχήστρα, BWV 1064 και Κοντσέρτο για τέσσερα πιάνα και ορχήστρα BWV1065 τη Δευτέρα 12/3.

Μέγας χορηγός της Καμεράτα, Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής για την περίοδο 2011-2013 είναι το Κοινωφελές Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης.

Η Άργκεριχ κατοικεί στις υψηλές κορυφές του κόσμου των βιρτουόζων. Οι θαυμαστές της εξαντλούν όλο το απόθεμα των υπερθετικών για να μιλήσουν γι αυτήν, οι ανταγωνιστές της μετατρέπονται σε φανατικούς θαυμαστές και περιμένουν καρτερικά έξω από τα καμαρίνια της. Στα κοντσέρτα της βλέπει κανείς σκηνές από άλλους τόπους και χρόνους: αξιοσέβαστους κυρίους να τρέχουν στους διαδρόμους με μπουκέτα στα χέρια, διάσημους μουσικούς να χειροκροτούν ξέφρενα από τα θεωρεία τους, χολερικούς κριτικούς να παραδίδονται με αμήχανα χαμόγελα.

Η Άργκεριχ έχει ποιότητες που σπάνια συνδυάζονται σε ένα πρόσωπο: πιανίστα με αδιανόητη τεχνική σβελτάδα, χαρισματική γυναίκα με αινιγματική ζωή, ανεπιτήδευτη ερμηνεύτρια που η μητρική της γλώσσα είναι η μουσική και αυτό είναι που την κάνει να ξεχωρίζει. Υπάρχουν πολλοί σπουδαίοι πιανίστες που κάνουν θαύματα, αλλά λίγοι έχουν κατακτήσει αυτή την ανεμπόδιστη  φυσικότητα στην έκφραση που τους επιτρέπει να κατοικούν τη μουσική αντί να την ερμηνεύουν.

Γεννημένη στο Μπουένος Άιρες, έκανε την πρώτη της εμφάνιση στα 5 της χρόνια και μέχρι τα 16 της είχε κερδίσει τα πρώτα βραβεία στους σημαντικούς ευρωπαϊκούς διαγωνισμούς. Στην αρχή ακολούθησε τη συνήθη διεθνή καριέρα, αλλά όσο ωρίμαζε μετατρεπόταν σε ένα σύμπαν, σε ένα πρότυπο και «νομοθέτη», απρόβλεπτη, γενναιόδωρη, αδάμαστη, με ηφαιστειώδες ταμπεραμέντο και με αιφνιδιαστικές συμπεριφορές για τα συμβατικά μέτρα του κόσμου των μεγάλων ερμηνευτών. «Ένας υπέροχος πίνακας χωρίς πλαίσιο», όπως λέει γι αυτήν ο Ντάνιελ Μπάρενμπόιμ.

Η ώριμη ταυτότητα της Μάρθα Άργκεριχ προέκυψε από έναν παράδοξο συνδυασμό: αδιαφορία για τη φήμη, τα χρήματα και την καριέρα και μια βασανιστική μοναξιά που νιώθει όταν είναι μόνη της στην σκηνή. Πάνω σε αυτό το έδαφος δημιούργησε θεσμούς για να συνεργάζεται με καταξιωμένους συναδέλφους της, να στηρίζει και να αναδεικνύει νέους μουσικούς και να συγκροτεί μουσικές «οικογένειες».

Με την υπογραφή της γίνεται από το 2002 το Martha Argerich Project, που διαρκεί 3 εβδομάδες, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ του Λουγκάνο, εκεί όπου συγκεντρώνεται κάθε χρόνο η «οικογένεια» με τα μόνιμα και τα νέα μέλη της και στο Μπουένος Άιρες, από το 1999, ο Διεθνής Διαγωνισμός Μάρθα Άργκεριχ με πρόεδρο της κριτικής επιτροπής την ίδια. Από την ίδια χρονιά στη νότια Ιαπωνία γίνεται το Μουσικό Φεστιβάλ Μάρθα Άργκεριχ και στη Λουκέρνη της Ελβετίας, σε συνεργασία με τον Κλάουντιο Αμπάντο, οι ημέρες πιάνου και εργαστηρίων για την ανάδειξη νέων πιανιστών.

Όπως και άλλοι μυθικοί ερμηνευτές –ο Πάμπλο Καζάλς, ο Βλάντιμιρ Χόροβιτς- η Άργκεριχ δεν ξεπέρασε ποτέ τον τρόμο της σκηνής. «Υπάρχουν φορές που παθαίνω φοβερούς πανικούς, από το μυαλό μου περνάνε τα πιο απίθανα πράγματα, μια γεμάτη αίθουσα, είναι τρομακτικό. Τα γόνατά μου τρέμουν, έχω ρίγη, αισθάνομαι ότι θα καταρρεύσω», εξομολογήθηκε στο εξαιρετικό πορτρέτο που της έκανε ο Γάλλος σκηνοθέτης Ζορζ Κασό, το 2002 και κυκλοφορεί σε DVD από την εταιρία Medici Arts.

Γι αυτό και τα σόλο ρεσιτάλ της είναι σπάνια,  γι’ αυτό πολλές φορές κρύβεται πίσω και τα πλούσια και πυκνά μαλλιά της στη σκηνή και γι αυτό «συνομιλεί» με τους συνθέτες όταν παίζει και απομονώνεται στον μεταξύ τους διάλογο: «Προτιμώ να μην  αστειεύομαι με τον Σούμαν, αλλά νομίζω ότι του αρέσω. Με τον Σοπέν δεν είναι πάντα εύκολο, μάλλον με ζηλεύει λίγο. Ο Προκόφιεφ με αγαπάει πολύ, δεν μου στήνει ποτέ παγίδες».

Με ένα σοκ άρχισε η σχέση της με το πιάνο: ήταν 6 χρονών και η μητέρα της την πήγε στο Τεάτρο Κολόν του Μπουένος Άιρες, στο κοντσέρτο για πιάνο αρ. 4 του Μπετόβεν με τον Κλάουντιο Αράου, «είχα αποκοιμηθεί και ξαφνικά άκουσα τις τρίλιες στο δεύτερο μέρος, ανατρίχιασα, με διαπέρασε ηλεκτρικό σοκ, αρνούμαι να παίξω αυτό το κοντσέρτο, φοβάμαι τι θα συμβεί, είναι τόσο σημαντικό για μένα».

Στα 9 της, πριν  παίξει σε ένα κοντσέρτο του Μότσαρτ, γονάτισε και σκέφτηκε: «αν κάνω λάθος σε μια νότα, θα πεθάνω». Η τελειομανία την ακολουθεί από τότε. «Πάντα αμφιβάλλω, πάντα είμαι αβέβαιη, ψάχνω. Αν είναι κανείς πολύ ικανοποιημένος ή εγκαταλείπεται στη ρουτίνα, είναι καταστροφή».

Ο Μίσα Μάισκυ, που συνεργάζεται μαζί της από το 2002 στο Λουγκάνο λέει ότι «η συνεργασία με τη Μάρθα Άργκεριχ είναι σαν τη ζωή: δεν είναι εύκολη, μπορεί να είναι πολύ απρόβλεπτη και πολύ εκνευριστική. Αλλά είναι ό,τι πιο υπέροχο μπορεί να σου συμβεί. Είναι αδιανόητα προικισμένη, σε βαθμό σχεδόν απελπιστικό».

Και ο Αμερικανός κριτικός, Άλεξ Ρος σημειώνει ότι  στις ερμηνείες της Άργκεριχ έχει κανείς την αίσθηση, «πως η πιανίστα εγκαταλείπει την ιδέα της μεγάλης ερμηνείας και είναι σαν να παίζει για τον εαυτό της και σιγά-σιγά προκύπτει μια σπάνια εκτέλεση. Σώζει πολλούς συνθέτες από τις συνήθεις υπερβολές των βιρτουόζων και αποκαθιστά την ουσία τους, τους κάνει να ακούγονται καινούργιοι, σύγχρονοι, με τολμηρές τονικότητες. Ο τρόπος που το πιάνο ανταποκρίνεται στο άγγιγμα της Άργκεριχ είναι ένα φυσικό φαινόμενο που αντιστέκεται στις ερμηνείες, είναι σαν τα επιφάνεια, μια αποκάλυψη».

Πηγή : culturenow.gr

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Σανάδες και Word of Mouth στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Το ξεχωριστό πολυφωνικό γυναικείο γκρουπ και το διακεκριμένο δίδυμο των Ελλήνων beatboxers συμπράττουν σε μια νέα a capella μουσική
παράσταση που εξερευνά τα όρια της ανθρώπινης φωνής μέσα από απρόβλεπτες διασκευές τραγουδιών από όλο τον κόσμο (από Τσιτσάνη μέχρι Shakira κι από Κουρτ Βάιλ και Κοέν μέχρι Rage Against the Machine)

Tο πολυφωνικό γυναικείο γκρουπ Σανάδες και το human beatbox ντουέτο Word of Mouth, δυο νέα ελληνικά σχήματα με διαφορετικές μουσικές καταβολές αλλά (κοινό) σήμα κατατεθέν το «υπερόπλο» της φωνής (και του μικροφώνου) τους, ικανό να παραγκωνίσει οποιοδήποτε μουσικό όργανο και να αναμετρηθεί με κάθε είδος μουσικής, εισβάλλουν ηχητικά στο Μέγαρο Μουσικής με αφορμή μια απρόβλεπτη παράσταση a capella που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 3 Μαρτίου, στις 9 το βράδυ στην Αίθουσα Banquet.

Ένα project αντιπροσωπευτικό της τρίχρονης συνεργασίας τους, με ανανεωμένο ρεπερτόριο και μπόλικο χιούμορ, με πειραματισμούς δικών τους συνθέσεων και διασκευές τραγουδιών απ’ όλο τον κόσμο: ελληνικών και ξένων, παραδοσιακών και σύγχρονων, κλασικών και ροκ, από Τσιτσάνη μέχρι Shakira κι από Κουρτ Βάιλ και Κοέν μέχρι Rage Against Τhe Machine και Φοίβο Δεληβοριά. Πιστοί στο στόχο τους να εξερευνήσουν τα όρια της ανθρώπινης φωνής, Σανάδες (Μάτα Κούρτη, Μαρία Κώττη, Σοφία Σαρρή, Μαριαστέλλα Τζανουδάκη) και Word of Mouth (El Pap Chico, Bitman) δημιουργούν για μία ακόμη φορά ένα δικό τους ηχητικό σύμπαν που συστέλλεται και διαστέλλεται συμπυκνώνοντας την πολυφωνική παράδοση, τους σύγχρονους πειραματισμούς και τη hip hop κουλτούρα. Φιλοδοξώντας στη συμμετοχή του κοινού σ’ένα πρωτότυπο μουσικό παιχνίδι όπου όλα είναι πιθανά…

Η παράσταση – σε σκηνοθετική επιμέλεια της Κέλλυς Καραχάλιου – εντάσσεται στην Ενότητα «Νέες τάσεις-Νέοι δημιουργοί» της Σειράς Γέφυρες που διευθύνει ο Δημήτρης Μαραγκόπουλος.

Το a capella – beatbox project των Σανάδων και των Word of Mouth βγάζει τον ήχο που μια ορχήστρα, μερικά drum machine, scratches και μια γυναικεία χορωδία μπορούν να παράγουν στο σύνολό τους, χωρίς όμως τη χρήση μουσικών οργάνων! Παρά μόνον της ανθρώπινης φωνής.

Οι Μάτα Κούρτη, Μαρία Κώττη, Σοφία Σαρρή και Μαριαστέλλα Τζανουδάκη, τέσσερις τραγουδίστριες μυημένες στην πολυφωνική παραδοσιακή κουλτούρα, και οι  El Pap Chico και Bitman, οι πιο γνωστοί εκπρόσωποι του human beatbox στην Ελλάδα – της τέχνης αναπαραγωγής ρυθμών και μελωδιών με τη χρήση μόνο του ανθρώπινου στόματος – ενώνουν για μία ακόμη φορά τις δυνάμεις τους για μια παράσταση «μουσικά ακομπλεξάριστη και σκηνικά διασκεδαστική» όπου το beatboxing ακούγεται φυσικό και αβίαστο πάνω σε παραδοσιακά τραγούδια της Ελλάδας και των Βαλκανίων (όπως στο θρακιώτικο παραδοσιακό τραγούδια «Αλεξανδρής», στο παραδοσιακό της Δράμας «Μαύρο Γεράκι», ένα χανιώτικο Συρτό πάνω σε στίχους κρητικών μαντινάδων αλλά και της Μαρίας Κώτη, στα βουλγάρικα «Zora se a zazorila» και «Izgrejala jasna zvezda»), σε θρησκευτικά αφροαμερικάνικα τραγούδια («Down to the river to pray»), ή μεξικάνικα παραδοσιακά («La llorona») αλλά και πασίγνωστα ρεμπέτικα («Ο Καϊξής» των Απόστολου Χατζηχρήστου-Γιώργου Φωτιάδη και «Σαν απόκληρος γυρίζω» του Βασίλη Τσιτσάνη).

Η μουσική περιπλάνηση των δύο συγκροτημάτων στα αχανή μονοπάτια της μουσικής συνεχίζεται με κορυφαία τραγούδια σημαντικών σύγχρονων κλασικών, ποπ και ροκ συνθετών και τραγουδοποιών όπως συμβαίνει με τα: «Mack the knife» από την «Όπερα της πεντάρας» των Κουρτ Βάιλ-Μπέρτολτ Μπρεχτ, «Ma Matutinum» (2005) του Βέλγου Νίκολας Λενς, «Hallelujah» (1984) του Λέοναρντ Κοέν, «Mountains o’things» (1988) της Τρέισι Τσάπμαν αλλά και το «Bullet in the head», γραμμένο το 1992 από τους αμερικανούς ρόκερς-ράπερς Rage Against The Machine.

Ενώ δεν λείπουν ορισμένα περίφημα κινηματογραφικά σάουντρακς όπως τα: «Amara me» σε μουσική Νίνο Ρότα (ένα ιταλικό fado από την ταινία «Φιλμ του έρωτα και της αναρχίας, 1973), «Belleville rendez-vous» των Μπενουά Σαρέστ-Συλβέν Σομέ – διασκευή Μάτας Κούρτη – από την ταινία κινουμένων σχεδίων «Το Τρίο της Μπελβίλ» του 2003 και «La despedida» που η Shakira έγραψε και μελοποίησε ειδικά για την ταινία «Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας» του 2008, κατά παραγγελία του ίδιου του συγγραφέα του ομώνυμου μυθιστορήματος, Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες. Στο a capella-beatbox πρόγραμμα των Σανάδων-Word of Mouth εντάσσονται, τέλος, διασκευές εξαιρετικά σύγχρονων τραγουδιών Ελλήνων δημιουργών της έντεχνης μουσικής – όπως «Το σκοτάδι των δύο» (2010) του Φοίβου Δεληβοριά – αλλά και πρωτότυπες, δικές τους συνθέσεις («Step into the light»), beatbox αυτοσχεδιασμοί και medley.

Το φωνητικό συγκρότημα Σανάδες δημιουργήθηκε τον Οκτώβριο του 2007 στην Αθήνα και σήμερα αποτελείται από τέσσερις τραγουδίστριες με διαφορετικές μουσικές καταβολές. Καθοριστική για τη δημιουργία του σχήματος ήταν η συμμετοχή των μελών του στα σεμινάρια που διοργανώνει ο Ρος Ντέιλι και το μουσικό εργαστήρι Λαβύρινθος στην Κρήτη. Οι ζωντανές εμφανίσεις των Σανάδων ξεκίνησαν με τη συμμετοχή τους στο Muse Festival το Δεκέμβρη του 2007 στον Ιανό. Ακολούθησε μια σειρά εμφανίσεων σε διάφορες μουσικές σκηνές της Αθήνας. Τον Ιούλιο του 2008 εμφανίστηκαν στο Θέατρο Βράχων με τους Χαϊνηδες και τους Mode Plagal.

Η ηχογράφηση της συναυλίας αυτής κυκλοφόρησε τον Δεκέμβριο του 2008 στο διπλό cd «Η Κάθοδος των Σαλτιμπάγκων». Από τo 2009 η συνεργασία τους με το beatbox σχήμα Word of Mouth τους δίνει την δυνατότητα να παρουσιάσουν με επιτυχία σειρά μουσικών παραστάσεων. Οι τέσσερις τραγουδίστριες, μέσα από τα μονοπάτια των πολυφωνικών παραδόσεων, πειραματίζονται με δικές τους συνθέσεις και διασκευάζουν από Απόστολο Καλδάρα μέχρι Dr. John.

Οι Word of Mouth είναι οι πιο γνωστοί εκπρόσωποι του human beatbox στην Ελλάδα, δηλαδή της τέχνης αναπαραγωγής ρυθμών και μελωδιών με τη χρήση μόνο του ανθρώπινου στόματος. Έχουν εμφανιστεί ως επίσημοι ομιλητές στα πλαίσια του TEDx Athens 2011 προωθώντας την «γλώσσα» του beatbox, του Παγκόσμιου διαγωνισμού Beatbox Battle (Βερολίνo 2009), του Ελληνικού Φεστιβάλ, του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών και ανοίξει συναυλίες καταξιωμένων hip hop ξένων καλλιτεχνών στην Ελλάδα, όπως οι Snoop Dogg (US), Phi-Life Cypher (UK), Lords of the Underground (US) και Beat Assaillant (US).

Η μόνιμη συνεργασία τους από το 2009 με το πολυφωνικό συγκρότημα Σανάδες σε διασκευές από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο ανέδειξε τις δυνατότητες της μουσικής σύνδεσης φωνής και beatbox, με σειρά πετυχημένων παραστάσεων στην Αθήνα και την περιφέρεια («A capella Stories» στο Θέατρο Δίπυλον, «Είναι τρέλα το A capella» στην Αθηναΐδα κ.ά.). Οι φωνητικές ικανότητες των μελών του σχήματος έχουν χρησιμοποιηθεί σε σειρά διαφημιστικών για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο, σε ειδικά γεγονότα αλλά και σε δισκογραφικές δουλειές άλλων καλλιτεχνών. Οι Word of Mouth έχουν δημιουργήσει την πρώτη Beatbox Academy στην Ελλάδα στην οποία διδάσκουν τα μυστικά και την τεχνική του beatbox. Η πρώτη τους δισκογραφική δουλειά αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο 2012.    

Πηγή : culturenow.gr

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Οι γυναίκες τραγουδούν τα δημοτικά στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών παρουσιάζει τη συναυλία «Γυναικείες φωνές στο δημοτικό τραγούδι» την Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012.

Η συναυλία είναι αφιερωμένη στην κορυφαία ερμηνεύτρια Δόμνα Σαμίου. Μια γυναίκα που έχει γράψει ιστορία στο χώρο του δημοτικού μας τραγουδιού, τόσο με τη φωνή της, το ήθος, το ύφος και τις αυθεντικές εκτελέσεις της όσο και με την εμπεριστατωμένη γνώση της πάνω στο αντικείμενο της παραδοσιακής μας μουσικής μέσα από την πολύχρονη έρευνα και καταγραφή της.

Με τραγούδια του κύκλου της ζωής(νανουρίσματα, του γάμου, της ξενιτιάς, μοιρολόγια) αλλά και παλαιότατες αφηγηματικές μπαλάντες με δραματικό περιεχόμενο (παραλογές) που παραπέμπουν στο αρχαίο δράμα συναντάμε τις γυναίκες στην παράδοση του δημοτικού τραγουδιού. Ιέρειες στις «διαβατήριες» τελετές (που σχετίζονται με τη γέννηση, το γάμο, το θάνατο και την επικοινωνία με τα υπερφυσικά στοιχεία), οι γυναίκες διαχειρίζονται έναν ευρύτατο κύκλο τραγουδιών με έντονα συμβολικό περιεχόμενο και λειτουργίες.

Οι «Γυναικείες φωνές στο δημοτικό τραγούδι», «μέσο επικοινωνίας» ανάμεσα στον πραγματικό και τον υπερφυσικό κόσμο, έχουν τον πρώτο λόγο στην τέταρτη κατά σειρά συναυλία του Αφιερώματος στους Δεξιοτέχνες της Ελληνικής Παραδοσιακής Μουσικής – σε επιμέλεια Λάμπρου Λιάβα – που θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου, στις 8.30 το βράδυ, στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης. Η Σειρά Δεξιοτέχνες της Ελληνικής Δημοτικής Μουσικής εντάσσεται στο πλαίσιο του Κύκλου Ελληνική Μουσική.

Η Σαβίνα Γιαννάτου, η Κατερίνα Ζάκκα, η Μαρία Κώτη, η Κατερίνα Παπαδοπούλου, η Γιασεμή Σαραγούδα μας ταξιδεύουν στην παράδοση με τραγούδια από την Ήπειρο και την Κρήτη μέχρι την Μικρά Ασία.

Μαζί τους δεξιοτέχνες της παραδοσιακής μας μουσικής (Σαραγούδας, Αρκαδόπουλος, Σινόπουλος, Τσιαμούλης κ.α.)

Χορεύουν και τραγουδούν οι γυναίκες από τη Νέα Ερυθραία

Οι επιλογές στη συναυλία καλύπτουν πολλά και διαφορετικά μουσικά είδη απ’ όλες τις περιοχές του Ελληνισμού καθώς και διαφορετικές τεχνικές τραγουδίσματος. Οι συμμετοχές περιλαμβάνουν ‘επαγγελματίες’ τραγουδίστριες – τη Σαβίνα Γιαννάτου, τη σπουδαία σύγχρονη ερμηνεύτρια που έχει ταυτιστεί στη συνείδησή μας με τις «μουσικές του κόσμου», την αυθεντική ερμηνεύτρια των ηπειρώτικων τραγουδιών Κατερίνα Ζάκκα, την Ηρακλειώτισσα τραγουδίστρια του συγκροτήματος «Χαίνηδες», Μαρία Κώτη, την Κατερίνα Παπαδοπούλου που μας ταξιδεύει στον μακρινό Πόντο και ιδιαίτερη πατρίδα της, τη Σμυρνιά Γιασεμή Σαραγούδα (σύζυγο του κορυφαίου λαϊκού δεξιοτέχνη του ουτιού Νίκου Σαραγούδα που θα τη συνοδεύσει επί σκηνής), μεγάλη ερμηνεύτρια του μικρασιάτικου τραγουδιού – όσο και απλές γυναίκες που τραγουδούν και, ταυτοχρόνως, χορεύουν σε γιορτές, έθιμα και τελετουργίες αλλά και στην καθημερινή τους ζωή όπως συμβαίνει με τις Γυναίκες από τη Νέα Ερυθραία.

Στο πλευρό τους εμφανίζονται ακόμη

οι μουσικοί Αλέξανδρος Αρκαδόπουλος (κλαρίνο), Σωκράτης Σινόπουλος (ποντιακή και πολίτικη λύρα, πολίτικο λαούτο), Χρίστος Τσιαμούλης (ούτι, λαούτο), Πάνος Δημητρακόπουλος (κανονάκι), Στέλλα Βαλάση (σαντούρι) και Κώστας Μερετάκης (κρουστά).

Ο εθνομουσικολόγος, καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος του Μουσείου Λαϊκών Οργάνων, Λάμπρος Λιάβας, βάζει την υπογραφή του στην επιμέλεια  του αφιερώματος που δίνει την ευκαιρία στο κοινό να έρθει σε άμεση επαφή με κορυφαίους δεξιοτέχνες της λαϊκής μας παράδοσης που παρουσιάζουν αντιπροσωπευτικά κομμάτια από πολλές περιοχές της Ελλάδας καθώς και από τις «άκρες του ελληνισμού» (Μικρά Ασία, Πόντο, Καππαδοκία).

Στην τέταρτη κατά σειρά συναυλία του Αφιερώματος στους Δεξιοτέχνες της Ελληνικής Παραδοσιακής Μουσικής, γυναίκες προερχόμενες από διαφορετικές γενιές, χώρους και «σχολές» του δημοτικού τραγουδιού, «επαγγελματίες» και μή, αποδίδουν άλλοτε με παραδοσιακό ύφος κι άλλοτε με έθνικ αποχρώσεις αντιπροσωπευτικά δείγματα της τέχνης τους, με επιλογές από το ρεπερτόριο της στεριανής και της θαλασσινής Ελλάδας καθώς και από τις «Άκρες του Ελληνισμού» (Μικρά Ασία, Πόντο).

Η αειθαλής Γιασεμή Σαραγούδα με καταγωγή από παλιά μουσική οικογένεια της Σμύρνης, ερμηνεύει παραδοσιακά μικρασιάτικα τραγούδια – κάτι που κάνει από τα 16 της χρόνια – συνοδεία του συζύγου της, κορυφαίου ουτίστα Νίκου Σαραγούδα.

Η βαθειά γνώστρια των ηπειρώτικων μοιρολογιών και τραγουδιώντης ξενιτιάς Κατερίνα Ζάκκα επικοινωνεί μέσα από την αυθεντικότητα της ερμηνείας της το συναίσθημα του πόνου και της απώλειας της γυναίκας που μένει πίσω αποχαιρετώντας πεθαμένους ή φευγάτους.

Η Κατερίνα Παπαδοπούλου μας ταξιδεύει στην ιδιαίτερη πατρίδα της, ερμηνεύοντας τραγούδια από τον Πόντο, την Κωνσταντινούπολη και το γειτονικό Αιγαίο, με τον σύζυγό της, Σωκράτη Σινόπουλο, να τη συνοδεύει στην ποντιακή και την πολίτικη λύρα και το πολίτικο λαούτο ενώ η τραγουδίστρια των «Χαίνηδων», Μαρία Κώτη,  μας μεταφέρει στην Κρήτη ερμηνεύοντας «ταμπαχανιώτικα» ή αλλιώς «κρητικά ρεμπέτικα»: αστικά λαϊκά τραγούδια που συνδυάζουν το μικρασιάτικο με το κρητικό μουσικό ιδίωμα σ’ ένα ιδιότυπο ρεπερτόριο.

Τον πολύ ιδιαίτερο ρόλο της γυναίκας ως «ιέρειας» στις «διαβατήριες» τελετές (όπως τα «νανουρίσματα» που σχετίζονται με τη γέννηση, τα τραγούδια του γάμου ή τα μοιρολόγια) και αφηγήτριας σε παλαιότατες μπαλάντες με δραματικό περιεχόμενο (παραλογές) που παραπέμπουν στο αρχαίο δράμα, έχει η σπουδαία ερμηνεύτρια και συνθέτρια Σαβίνα Γιαννάτου, η σύγχρονη δική μας «φωνή της Μεσογείου και του κόσμου», όπως την έχουν αποκαλέσει.

Στο αποκορύφωμα της βραδιάς, οι Γυναίκες από τη Νέα Ερυθραία – μια ξεχωριστή παρέα «φιλενάδων» με καταγωγή από την ιωνική Ερυθραία της Μικράς Ασίας, οι οποίες στην καθημερινή τους ζωή διοργανώνουν σε σταθερή βάση γνήσια μικρασιάτικα γλέντια και τελετουργίες, υπόσχονται να συμπαρασύρουν με το τραγούδι, τη μουσική και το χορό τους – τα στοιχεία, δηλαδή, που συναποτελούν την «ομοούσια κι αδιαίρετη τριάδα του λαϊκού μας πολιτισμού» – το κοινό του Μεγάρου, καλώντας το να γίνει κοινωνό μιας φιλοσοφίας ζωής που υπακούει στην ενεργή συμμετοχή και την αυθεντικότητα της έκφρασης.

 Πηγή : culturenow.gr

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Chick Corea και Gary Burton στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών παρουσιάζει τους Chick Corea και Gary Burton, μια συνεργασία την οποία οι φίλοι της τζαζ περιμένουν με ανυπομονησία. Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στις 15 Μαρτίου 2012 στο πλαίσιο της σειράς Γέφυρες.

Chick Corea

Αν αναλογιστεί κανείς τον όγκο της δισκογραφίας του τα τελευταία 40 χρόνια, δεν μπορεί να αμφιβάλλει για το ότι ο Τσικ Κορήα είναι ένας από τους πιο παραγωγικούς συνθέτες των ημερών μας. Από την avant-garde στην bebop, από τα παιδικά τραγούδια στην πρωτοπορία, από τη fusion μέχρι την κλασική μουσική, ο Τσικ Κορήα διατηρεί πάντοτε υψηλές προδιαγραφές ποιότητας στη δουλειά του.

Έχει κερδίσει 14 Grammy, ενώ ήταν υποψήφιος τουλάχιστον 50 φορές. Το 2005 τιμήθηκε με το Βραβείο του Φεστιβάλ της Ρουρ στη Γερμανία (ένα βραβείο που πρώτη φορά απονεμήθηκε σε πιανίστα της τζαζ) και το 2006 ονομάστηκε «Νέα Jazz Master» που αποτελεί τη μεγαλύτερη διάκριση για την τζαζ στις ΗΠΑ.

Gary Burton

Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ινδιάνα. Αυτοδίδακτος στο βιμπράφωνο, ο ιδιοφυής μουσικός Γκάρυ Μπάρτον το 1971 έγινε καθηγητής στο Κολέγιο Μουσικής Μπέρκλη της Βοστόνης (στα κρουστά και τον αυτοσχεδιασμό), το 1985 διορίστηκε Πρύτανης, το 1989 του απονεμήθηκε τιμητικό διδακτορικό από το ίδιο Κολέγιο και το 1996 διορίστηκε Αντιπρόεδρος.

Κέρδισε το πρώτο του Grammy για το άλμπουμ Alone at Last (σόλο βιμπράφωνο) που ηχογραφήθηκε στο Φεστιβάλ του Μοντρέ το 1971. Ακολούθησαν και πολλά άλλα βραβεία Grammy (αρκετά από τη συνεργασία του με τον Κορήα) και ήταν υποψήφιος για το ίδιο βραβείο 14 φορές.

Με τον Τσικ Κορήα τον συνδέει μακρόχρονη και βαθιά επαγγελματική προσωπική σχέση. Πέρα από τις ηχογραφήσεις τους, δίνουν πολλές συναυλίες ως ντούο στην Αμερική και την Ευρώπη.

Chick Corea πιάνο
Gary Burton βιμπράφωνο

Τη σειρά Γέφυρες διευθύνει ο Δημήτρης Μαραγκόπουλος

«Μια από τις πιο δημοφιλείς συνεργασίες στο χώρο της τζαζ»
«Υπέροχη δυναμική ισορροπία»
Los Angeles Times

Πηγή : culturenow.gr

Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας στο Μέγαρο Μουσικής

Ένα θεατρικό ταξίδι μνήμης, από το Χόλιγουντ του 1936, στο μικρό ανατολικοευρωπαϊκό χωριό των αρχών του 20ου αιώνα, στα πρώτα βήματα της κινούμενης εικόνας και στην έκρηξη του θαύματος της τεχνολογίας, είναι το καινούργιο έργο του Νίκολας Ράιτ σε σκηνοθεσία του Νίκολας Χάιτνερ, που μετατρέπει τη θεατρική σκηνή σε οθόνη κινηματογράφου.

Ο λόγος για την παράσταση «Το Φως που Ταξιδεύει» (Travelling Light), που θα παρουσιαστεί στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Αίθουσα Αλεξάνδρα Τριάντη) την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου (στις 9μ.μ.) σε μαγνητοσκοπημένη μετάδοση από το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας.

Το έργο συνδυάζει την ιδέα της μετανάστευσης και του σινεμά, τη διαδρομή από την εβραϊκή λαϊκή παράδοση της Ευρώπης στον αμερικανικό κινηματογράφο και εμπνέεται από το γεγονός ότι πολλοί σκηνοθέτες του Χόλυγουντ ήταν Εβραίοι μετανάστες από την Ανατολική Ευρώπη. Στους πρωταγωνιστικούς ρόλους το αθηναικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει τον πολυβραβευμένο θεατρικό ηθοποιό ‘Αντονι Σερ, και τον Πολ Τζέσον.

Δύο χρόνοι και δύο τόποι είναι ο χωροχρόνος της δράσης: Στην αρχή βρισκόμαστε στο Χόλιγουντ του 1936 παρέα με τον Μορίς Μοντγκόμερι, έναν επιτυχημένο σκηνοθέτη, ο οποίος στα 60 του, «επισκέπτεται» τις αφετηρίες της καριέρας του σε ένα μικρό χωριό της Ανατολικής Ευρώπης στα πρώτα χρόνια του 20ου αιώνα.

Η δεξιοτεχνική σκηνοθεσία του διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου της Αγγλίας, Νίκολας Χάιτνερ, μαζί με το σκηνικό του Μπομπ Κρόουλι, που παραπέμπει στον Σαγκάλ και στον Βιολιστή στη Στέγη, δημιουργούν το κατάλληλο τοπίο για τα βίντεο και τις προβολές του Τζον Ντίσκολ, με τις οποίες ταξιδεύουμε από τις πρώτες ταινίες, με τους γενειοφόρους χωρικούς, στα μελοδράματα του βωβού κινηματογράφου. Ένα μεγάλο μέρος του «Travelling Light» παίζεται στην οθόνη, πίσω από τους ηθοποιούς, ένας υπαινιγμός της παραγωγής για τις οφειλές του σημερινού θεάτρου στον κινηματογράφο.

Πρόκειται για την τέταρτη μετάδοση από το Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας- μετά το «Υπηρέτης δύο αφεντάδων», την «Κουζίνα» και τους «Collaborators»- που «φιλοξενεί» το Μέγαρο Μουσικής φέτος, σε συνεργασία με τη Βρετανική Πρεσβεία και το Βρετανικό Συμβούλιο.

Πηγή : newsbeast.gr
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Η Συμφωνική Μουσική του Μίκη Θεοδωράκη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών

Το Μέγαρο Μουσικής Αθηνώνπαρουσιάζει μία συναυλία με τησυμφωνική μουσική του Μίκη Θεοδωράκη την Παρασκευή 10 Φεβρουαρίου 2012.
Ο Μίκης Θεοδωράκης έχει αφιερώσει μεγάλο μέρος της δημιουργικής του δραστηριότητας στη συμφωνική μουσική. Το έργο του συμφωνιστήΘεοδωράκη αποτελεί σημαντικό σημείο αναφοράς για τον προγραμματισμό του Μεγάρου Μουσικής: η συναυλία αυτή ένα μέρος της πλήρους παρουσίασης του, που προγραμματίζεται για τις επόμενες καλλιτεχνικές περιόδους.
Μίκης Θεοδωράκης:
– Adagio
– Κοντσέρτο για πιάνο αρ. 2
 
Ντμίτρι Σοστακόβιτς:
– Συμφωνία αρ. 6, έργο 54
Σολίστ: Κυπριανός Κατσαρής πιάνο
Κρατική Ορχήστρα Αθηνών
Μουσική διεύθυνση: Λουκάς Καρυτινός

Συμπαραγωγή:
Οργανισμός Μεγάρου Μουσικής Αθηνών & Κρατική Ορχήστρα Αθηνών

Πηγή : culturenow.gr