Ο Γκαίτε τη λάτρεψε σαν το «μικρό Παρίσι». Σ’ αυτή μεγαλούργησαν ο Μπαχ και ο Μέντελσον, ενώ υπήρξε γενέτειρα σπουδαίων προσωπικοτήτων από το χώρο των Γραμμάτων, των Τεχνών και των Επιστημών, με πιο διάσημους τους Βάγκνερ και Λάιμπνιτς.Από εδώ ξεκίνησε, το φθινόπωρο του 1989, η «ειρηνική επανάσταση» των πολιτών της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας (ΛΔΓ), που με βασικό σύνθημα «Εμείς είμαστε ο λαός» πλημμύρισαν τους δρόμους της χώρας, διεκδικώντας περισσότερη «ελευθερία», συμβάλλοντας, έτσι, στην πτώση του «καθεστώτος».Η Λειψία -περί ης ο λόγος- υπήρξε ανέκαθεν σπουδαίο εμπορικό κέντρο, με πλούσιο πολιτισμό και μεγάλη παράδοση στις επιστήμες. Παρά τις καταστροφές που υπέστη κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά και την υποβάθμισή της την περίοδο του υπαρκτού σοσιαλισμού, αξιοποίησε, μετά την πτώση του Τείχους, τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα και εξελίχθηκε -20 χρόνια μετά την ενοποίηση της Γερμανίας- σε περιφερειακή «πρωτεύουσα» της οικονομίας, του πολιτισμού και των Γραμμάτων.Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, που η Λειψία -αριθμεί λίγο παραπάνω από μισό εκατομμύριο πληθυσμό και βρίσκεται στο ομόσπονδο κρατίδιο της Λειψίας- απέσπασε πρόσφατα δύο άκρως τιμητικές διακρίσεις από ισάριθμες -διεθνώς- αναγνωρισμένες εφημερίδες. Αφενός από τους «Financial Times», που αξιολόγησαν με «άριστα» την ακολουθούμενη στρατηγική οικονομικής ανάπτυξης της πόλης κι αφετέρου από τους «New York Times», που την κατέταξαν στην πρώτη δεκάδα των πόλεων διεθνώς, που αξίζει κάποιος να επισκεφθεί για να παρακολουθήσει τα μουσικά και καλλιτεχνικά της δρώμενα.Την περασμένη εβδομάδα, ομάδα Ελλήνων δημοσιογράφων από τη Θεσσαλονίκη βρέθηκε στη Λειψία, με πρωτοβουλία του γενικού προξενείου της Γερμανίας στη Θεσσαλονίκη, και είχε την ευκαιρία να επισκεφθεί και να συνομιλήσει με φορείς της πόλης και εκπροσώπους των τοπικών ΜΜΕ για το οικονομικό «θαύμα» της πόλης, για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον της, καθώς επίσης για τις σχέσεις ανάμεσα σε Λειψία και Θεσσαλονίκη, που από το 1984 είναι αδελφοποιημένες.«Με την πτώση του Τείχους και την ενοποίηση της Γερμανίας, η Λειψία βίωσε τις τραγικές συνέπειες της αποβιομηχανοποίησης. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα έμειναν μόλις 12.000 θέσεις εργασίας στη βιομηχανία από τις 115.000 που υπήρχαν μέχρι τότε. Τεράστια εργοστάσια έκλεισαν και βιομηχανίες μονάδες μετακόμισαν και εγκαταστάθηκαν σε άλλες περιοχές. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990, ο πληθυσμός της πόλης υποχώρησε αισθητά, πέφτοντας στους 400.000 κατοίκους, γεγονός που αποδίδεται στην μετανάστευση πολλών κατοίκων της πόλης σε αστικά κέντρα της δυτικής Γερμανίας. Ολόκληρες περιοχές μετατράπηκαν σε φαντάσματα. Η ανεργία εκτοξεύτηκε στο 23%», ανέφερε ο αντιδήμαρχος της Λειψίας, Αντρέας Μίλερ.συνέχεια: …. www.kathimerini.gr