Θεέ μου.

Έχω καιρό να έρθω στη προσευχή.

Σε έχω ανάγκη, θέλω την ευλογία Σου.

Δεν έχουμε αξιωθεί ειλικρινών ηγετών.

Ο λαός της χώρας μου, σκόπιμα ταλαιπωρείται.

Η ύβρης βασιλεύει στη Χώρα μου, δεν υπάρχει ηθικός φραγμός.

Η φτώχια υλικών αγαθών, σκοτίζει το μυαλό μας.

Έλα Κύριε, φώτισε το σκοτισμένο μας μυαλό.

Έλα Κύριε, για τα παιδιά μας, εμείς ίσως δεν αξίζουμε την αγάπη Σου.

Έλα Κύριε, για τις μητέρες. Αξίζουν την αγάπη Σου.

Έλα Κύριε, για τις γερόντισσες και τους γέροντες, ότι μας παρέδωσαν πατρίδα ένδοξη.

Έλα Κύριε, για τους Ήρωες και τους Μάρτυρες που έδωσαν το αίμα τους για τιμημένη Ελλάδα.

Η Δύναμη Σου να μας προστατέψει.

Η Αγάπη Σου να μας ενδυναμώσει.

Η Φιλανθρωπία Σου να ευλογεί και τους απίστους.

Σε υμνώ, Σε ευλογώ και Σε ευχαριστώ.
Δόξα στο όνομα Σου το Άγιο
και το Έλεος Σου στον Αιώνα.

Κυνηγώντας την επιτυχία
ή αν ‘θέλεις’, χρήματα,
χάνεις χρόνο και ξοδεύεις,
για να είσαι πάντα εντάξει,
με τα ρούχα της δουλειάς.

Παρουσιάσεις και ταξίδια,
εκδηλώσεις και ταβέρνες,
σπίτι παίρνεις εργασία
για να είσαι συνεπής.

Δίνεις χρόνο για το χρήμα
και ξεχνάς τον θησαυρό σου,
το δικό σου το παιδί.

Στη δική σου απουσία,
το παιδί σου θέλει αγάπη,
κι εσύ συχνά την κλέβεις,
το εγώ σου να ταΐσεις
ή πολλά να αποκτήσεις.

Κι έτσι χάνεις το παιδί σου,
θα το βρει η αλητεία,
ψέματα να του προσφέρει
και μια κάλπικη αγάπη.

Κάποιοι το γελούν για ‘ουσίες’,
‘κόμματα’ ή ‘αναρχία’
και στο τέλος-τέλος,
μια ‘κάποια’ εξουσία.

Φίλες, Φίλοι μου πρόσεξε,
τα παιδιά του καθενός
είναι ένας θησαυρός.
Λίγη προσοχή ζητούν
κι αγάπη μια σταγόνα,
μα σαν έλθει ο καιρός,
της χαράς θα έχετε τόκους,
σαν μερίδιο προσοχής
και την όμορφη αγκαλιά τους,
να πορεύεστε μαζί.