Το όνομά του έχει συνδεθεί με τη «χρυσή εποχή» του ελληνικού κινηματογράφου. Με πληθώρα κορυφαίων ερμηνευτών, πολλούς
από τους οποίους ανέδειξε μέσα από τα τραγούδια του (από τη Νάνα Μούσχουρη και τη Μαρινέλλα έως τον Γιάννη Πουλόπουλο και τον Γιάννη Βογιατζή). Παρότι το συνθετικό έργο του Μίμη Πλέσσα δεν σταματάει εκεί, εντούτοις οι λαϊκές μουσικές που έγραψε για τη μεγάλη οθόνη και τη σκηνή είναι αυτές που χρόνια τώρα χαίρουν κοινής αποδοχής απ’ όσους Έλληνες εξακολουθούν να ερωτεύονται και να ονειρεύονται, να τραγουδούν και να χορεύουν με την ψυχή τους.

Στον πολυγραφότατο δημιουργό που μετρά πάνω από πενήντα χρόνια επιτυχημένης σταδιοδρομίας, το Μέγαρο Μουσικής αφιερώνει μια βραδιά γεμάτη με τραγούδια του που όλοι αγαπήσαμε, τραγούδια που μας συγκινούν καθώς διατηρούν μέχρι σήμερα, όλη τους τη φρεσκάδα.

 Στη συναυλία-αφιέρωμα στη γόνιμη και συνεπή πορεία του Μίμη Πλέσσα στο ελληνικό πεντάγραμμο, η οποία θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 24 April, at 8.30 το βράδυ στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης, την πρώτη θέση κατέχουν τα κομμάτια απ’ τον περίφημο Κύκλο τραγουδιών του «Ο Δρόμος» (1969) – τραγούδια που περιλαμβάνονται στον ομώνυμο δίσκο, τον πρώτο ελληνικό που έγινε χρυσός – , κομμάτια από τον Κύκλο «Μίλα μου για τη λευτεριά» – απαγορευμένα από τη χούντα των συνταγματαρχών – όπως και το τραγούδι «Απόψε αντάμωσα το Χάρο», όλα σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου.

Τέσσερις καταξιωμένοι ερμηνευτές της νεότερης γενιάς, ο Γεράσιμος Ανδρεάτος, η Μελίνα Ασλανίδου, η Ρίτα Αντωνοπούλου και ο Σπύρος Κλείσσας, συνοδευόμενοι από τη Χορωδία «Εν Φωναίς» και την Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ – σε μουσική διεύθυνση Μίλτου Λογιάδη – αναλαμβάνουν να δώσουν το έναυσμα για μια βραδιά γνήσιας λαϊκής ψυχαγωγίας με συμμέτοχο το κοινό. Τις ενορχηστρώσεις των τραγουδιών υπογράφει ο συνθέτης. Σύμβουλος ρεπερτορίου είναι ο Γιώργος Μονεμβασίτης.

Με την Ορχήστρα συμπράττουν: o Μίμης Πλέσσας στο πιάνο, ο Γιώργος Παχής (μπουζούκι), ο Νάσος Σωπήλης (πλήκτρα) και ο Δημήτρης Στασινός (ηλεκτρική κιθάρα).

Η συναυλία-αφιέρωμα στη μουσική του Μίμη Πλέσσα εντάσσεται στο πλαίσιο της Σειράς Ελληνικό Τραγούδι.

Ποιός δεν ξέρει και δεν έχει τραγουδήσει «Το άγαλμα», το «Γέλαγε η Μαρία», το «Μέθυσε απόψε το κορίτσι μου», το «Ξημερώνει Κυριακή», το «Πρώτη φορά» ή το «Δώσε μου το στόμα σου»; Κομμάτια που μαζί με άλλα τόσα, πασίγνωστα κι αγαπημένα («Ο τρελός», «Φραγκόκλησσα», «Πήρα σύννεφο δυο τόπια», «Η Μυρσίνη βάζει τα άσπρα», «Δώδεκα μαντολίνα», «Έπεφτε βαθιά σιωπή») περιλαμβάνονται στο θρυλικό πια «Δρόμο» του Μίμη Πλέσσα. Στον πρώτο ελληνικό δίσκο που έγινε χρυσός, άλμπουμ που κατέρριψε κάθε ρεκόρ πωλήσεων στα χρόνια που ακολούθησαν.

Η ιστορία του ξεκίνησε ένα βράδυ στο σπίτι του Λευτέρη Παπαδόπουλου, όταν ο Μίμης Πλέσσας είδε τυχαία πάνω στο τραπέζι κάποια σκόρπια χειρόγραφά του. Νιώθοντας «ανείπωτη τρυφεράδα καθώς τα διάβαζα, αφού περιγράφανε τα εφηβικά μου χρόνια, τα χρόνια μέσα στην Κατοχή», όπως ο ίδιος διηγείται, ζήτησε από τον σπουδαίο στιχουργό να τα πάρει για να τα μελοποιήσει. Ο συνθέτης έγραψε τη μουσική τους μέσα σε δυο μέρες, ο αείμνηστος διευθυντής της εταιρίας Lyra, Αλέκος Πατσιφάς, τα ενέκρινε αμέσως δίνοντας μάλιστα και τον τίτλο του άλμπουμ κι έτσι τα πράγματα πήραν το δρόμο τους. Τα τραγούδια αυτά, με βασικό ερμηνευτή τον Γιάννη Πουλόπουλο όπως και τις Ρένα Κουμιώτη και Πόπη Αστεριάδη, ηχογραφήθηκε – μέσα σε 10 by Dimitra Papanastassopoulou is published by Dioptra Publications – στο στούντιο της Columbia και κυκλοφόρησε το 1969.

Το Γενάρη του1970 «Ο Δρόμος» μεταφέρθηκε στο σανίδι του θεάτρου «Παξινού», με τους ίδιους συντελεστές. Λογοκρίθηκε όμως και κυνηγήθηκε από το δικτατορικό καθεστώς καθώς στην παράσταση είχαν προστεθεί επιπλέον τραγούδια που περιείχαν ξεκάθαρα μηνύματα εναντίον του: το «Έξι άντρες» («Έξι τους βαράγανε μα δεν μαρτυράγανε» ) ερμηνευμένο από τον Γιάννη Πουλόπουλο και το «Μίλα μου για τη λευτεριά (κι ο ήλιος θα’ρθει πίσω)» από τη Ρένα Κουμιώτη, (τραγούδια που περιέχονται στον κατοπινό δίσκο του διδύμου Πλέσσα-Παπαδόπουλου «Μίλα μου για τη λευτεριά» του 1974) ενώ το «Απόψε αντάμωσα το χάρο» δισκογραφήθηκε λαθραία ως ανεξάρτητο μεμονωμένο τραγούδι την ίδια χρονιά, the 1970 στην έκδοση ‘Πουλόπουλος 4’. Ο δίσκος «Μίλα μου για τη λευτεριά», σε αντίθεση με τον «Δρόμο», θεωρείται από τις πλέον «αδικημένους» στην ιστορία της ελληνικής μουσικής καθώς οι στίχοι των τραγουδιών του με βασικό θέμα τη «μαύρη» αλλά και τόσο ιστορική για τη χώρα μας περίοδο 1940-41, ενόχλησαν τη χούντα των συνταγματαρχών η οποία και απαγόρευσε την κυκλοφορία του.

Το άλμπουμ ωστόσο, εκδόθηκε μετά την μεταπολίτευση αλλά «χάθηκε» μέσα στην υπερπληθώρα του πολιτικού τραγουδιού που κατέκλυσε την περίοδο εκείνη την ελληνική μουσική παραγωγή. Παρόλα αυτά αξίζει ιδιαίτερης προσοχής αφού περιλαμβάνει κομμάτια («Αυτόν τον ουρανό», «Οκτώβρης ήταν (Δεν θα περάσει ο φασισμός)», «Η Ουρανία», «Ο Τζαννής», «Ο τζίτζικας (Στο Πήλιο)», «Του σκοτωμένου αγοριού», «Από πείνα», «Μίλα μου για τη λευτεριά», «Η μάνα μου», «Φεγγάρι μου φυλακισμένο», «Έξι άντρες» και «Οι τελευταίες μέρες»), που μεταφέρουν νοερά τον ακροατή στη ζοφερή εποχή της Κατοχής μέσα από τις συγκλονιστικές εικόνες των στίχων του Λευτέρη Παπαδόπουλου.

O Μίμης Πλέσσας γεννήθηκε στην Αθήνα. Από τα μαθητικά του κιόλας χρόνια υπήρξε πρώτος σολίστ του πιάνου στην Ελληνική Ραδιοφωνία ενώ στα 1951, σε ηλικία 27 years, τιμήθηκε με το πρώτο βραβείο μουσικής του πανεπιστημίου της Minnesota. Από το 1952 ξεκίνησε η ενασχόλησή του με τη σύνθεση, τομέα στον οποίο διακρίθηκε επανειλημμένως στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Με το κουαρτέτο και τις ορχήστρες του συνεργάστηκε με πασίγνωστους τραγουδιστές της εποχής (Δανάη, Τώνη Μαρούδα, Νινή Ζαχά, Τζίμη Μακούλη κ.ά.) κι ανέδειξε με τα τραγούδια του πολλούς σήμερα διάσημους τραγουδιστές και ηθοποιούς (Nana Mouskouri, Τζένη Βάνου, Γιοβάννα, Μαρινέλα, Ρένα Κουμιώτη, Γιάννη Βογιατζή, Γιάννη Πουλόπουλο, Τόλη Βοσκόπουλο, Στράτο Διονυσίου κ.ά.). Δούλεψε για το θέατρο και τον κινηματογράφο κι έλαβε ελληνικές και διεθνείς διακρίσεις (σε Παρίσι, Εδιμβούργο, Αλτο Μόντε, Ουάσινγκτον, Κάρλοβι Βάρι ).

‘Έχει γράψει μουσική για 104 ταινίες και 70 θεατρικές παραστάσεις. Οι δίσκοι του έχουν γίνει πολλές φορές χρυσοί και πλατινένιοι. Ο πολυγραφότατος συνθέτης έχει καταπιαστεί με όλα τα είδη της μουσικής, από οργανική και συμφωνική έως λαϊκή, πειραματική και μοντέρνα (αναφέρουμε ενδεικτικά τη μουσική που έγραψε το 1993 για τη θεατρική παράσταση του Εθνικού «Η φάρμα των ζώων» του Οργουελ, τη λαϊκή όπερα «Ζευς» σε λιμπρέτο Γιάννη Καλαμίτση (1998), το ορατόριο «Κοσμάς ο Αιτωλός, ο Άγιος των σκλάβων» σε λιμπρέτο Ιάκωβου Αυλητή (1999), την οπερέτα «Τα καμώματα του κάτω κόσμου» σε λιμπρέτο Κώστα Βίρβου (2001), εμπνευσμένη από τους Διαλόγους του Λουκιανού και το συμφωνικό ποίημα «Ο χορός των σφαιρών» (2006), παραγγελία του Ευγενίδειου Πλανητάριου). The 2000 ο Δήμαρχος Αθηναίων τον τίμησε για την πενηντάχρονη προσφορά του στην Ελληνική Μουσική και τον Πολιτισμό με το «Χρυσό Μετάλλιο της πόλης» ενώ έναν χρόνο αργότερα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος του Φοίνικα για την προσφορά του στον πολιτισμό.

Info

Τοποθεσία Μέγαρο Μουσικής Αθηνών (Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης), Βασιλίσσης Σοφίας και Κόκκαλη, Athena
Ημερομηνία Τρίτη 24 April, 20:30
Πληροφορίες http://www.megaron.gr/
Τιμές εισιτηρίων € 14,00 – 25,00 – 35,00 – 50,00 (Διακεκριμένη Ζώνη)
Ειδικές Τιμές: € 7,50(Φοιτητές, νέοι, άνεργοι, ΑΜΕΑ) – 9,50 (65+, πολύτεκνοι)

Source :  culturenow.gr

Η κορυφαία ερμηνεύτρια του έντεχνου ελληνικού τραγουδιού και ο ευαίσθητος τροβαδούρος της νεότερης γενιάς αποκαλύπτουν τη μουσική τους συγγένεια μέσα από την ερμηνεία κλασικών επιτυχιών τους καθώς και γνωστών ή «παραγνωρισμένων» τραγουδιών που για πρώτη φορά «ντύνουν» με τη δική τους φωνή: διαχρονικά κομμάτια των Θεοδωράκη, Χατζηδάκι, Μικρούτσικου, Βάιλ, Ντάλα κ.ά. σε ποίηση Τριπολίτη, Ελευθερίου, Ιωάννου, Μπρεχτ, Χικμέτ etc.

Μαρία Φαραντούρη-Χρήστος Θηβαίος: η «ιδεώδης ερμηνεύτρια» του Μίκη Θεοδωράκη, πρωταγωνιστική παρουσία στο έντεχνο ελληνικό τραγούδι αλλά και στο αντίστοιχο διεθνές ρεπερτόριο (από Κουρτ Βάιλ μέχρι Λούτσιο Ντάλα) συναντά τον ευαίσθητο τροβαδούρο της νεότερης γενιάς, συνεργάτη του Θάνου Μικρούτσικου, σε μια ξεχωριστή συναυλία όπου «τα τραγούδια κι η αλήθεια τους στήνουν γέφυρες ανάμεσα σε παρελθόν και παρόν και γίνονται αφορμή για πρωτόγνωρα ερμηνευτικά ταξίδια».

Το Σάββατο 7 April, at 8.30 το βράδυ, στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης – τέσσερα χρόνια μετά την πρώτη τους συνεργασία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με τα τραγούδια «Του έρωτα και του θανάτου» σε μουσική Μ. Θεοδωράκη – οι δύο σπουδαίοι καλλιτέχνες ξαναβρίσκονται μαζί επί σκηνής για να αποκαλύψουν το «κοινό» στίγμα της μουσικής παρακαταθήκης τους. Για να ερμηνεύσουν όχι μόνο επιλεγμένες, κλασικές επιτυχίες τους αλλά και πασίγνωστα τραγούδια που για πρώτη φορά «ντύνουν» με τη δική τους φωνή, όσο και άλλα, λιγότερο γνωστά – αν όχι «παραγνωρισμένα» – των οποίων το μεγαλείο αποπειρώνται εν προκειμένω να αναδείξουν.

Το ερμηνευτικό δίδυμο συνοδεύει ορχήστρα αποτελούμενη από τους επίλεκτους σολίστ Τάκη Φαραζή (πιάνο), Θύμιο Παπαδόπουλο (κρουστά), Γιάννη Αγγελόπουλο (τύμπανα), Πέτρο Βαρθακούρη (κοντραμπάσο), Βάσω Δημητρίου (κιθάρες). Η ενορχήστρωση είναι του Τάκη Φαραζή. Τον ήχο επιμελείται ο Γιώργος Κορρές και τους φωτισμούς ο Γιώργος Κλαδούρης.

Η εκδήλωση αποτελεί συμπαραγωγή του Μεγάρου Μουσικής και της Cricos Productions.

Τραγούδια «διαχρονικής αξίας», εμπνευσμένα, στο σύνολό τους, από την καταλυτική γραφή σημαντικών ποιητών και στιχουργών, Ελλήνων και ξένων (Νίκου Καββαδία, Μανόλη Αναγνωστάκη, Κώστα Τριπολίτη, Μάνου Ελευθερίου, Οδυσσέα Ιωάννου, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Ναζίμ Χικμέτ κ.ά. So, για παράδειγμα, η Μαρία Φαραντούρη αποδίδει για μία ακόμη φορά με την χαρακτηριστική, πλούσια κοντράλτο φωνή της τα «Ποιός τη ζωή μου», «Γελαστό παιδί» ή το «Δρόμοι παλιοί» του Μίκη Θεοδωράκη, τον «Κεμάλ» του Μάνου Χατζιδάκι, το «Αντινανούρισμα» της Ελένης Καραΐνδρου και την «Ελένη» του Θάνου Μικρούτσικου, αναμετριέται όμως και με τη «Θεσσαλονίκη» του τελευταίου.

Όντας η πρώτη ερμηνεύτρια του Μπρεχτ στην ελληνική δισκογραφία, τραγουδά το «Mack the knife» απ’την «Όπερα της Πεντάρας» ή το «Άννα μην κλαις» από τη «Μουσική Πράξη στον Μπρεχτ» του Θ. Μικρούτσικου. Ενώ στη μνήμη του πρόσφατα χαμένου Λούτσιο Ντάλα – συνεργάτη της στο παρελθόν – ερμηνεύει τον περίφημο «Caruzo» του. Ο Χρήστος Θηβαίος μοιράζεται με το κοινό του Μεγάρου προσωπικές του επιτυχίες όπως το «Βροχή μου», τα «Αμλετ της Σελήνης», «Δεν είμαι άλλος» ή τραγούδια από τον «Σταυρό του Νότου» του Θάνου Μικρούτσικου ενώ αποδίδει με πάθος, δύναμη και λυρισμό την «Όμορφη πόλη» του Μίκη Θεοδωράκη.

«Τα τραγούδια κι η αλήθεια τους είναι ό,τι μας ενώνει με το Χρήστο Θηβαίο. Οι αξίες ζωής που κρύβονται πίσω από στίχους καταλυτικούς και βαθειά φιλοσοφημένους, αξίες που δεν χάθηκαν στο χρόνο.

Ανεξάρτητα από την ηλικία τους, από την ευρεία ή όχι αναγνωρισιμότητά τους, αυτά τα τραγούδια προσπαθούμε να εντάσσουμε και οι δύο στο ρεπερτόριό μας» δηλώνει η Μαρία Φαραντούρη, αναφερόμενη στη συναυλία αλλά και τη «μουσική συγγένειά» της με τον σύγχρονο τραγουδοποιό και χαρισματικό ερμηνευτή «σε επίπεδο έκφρασης, αισθητικής και περιεχομένου».

Συγγένεια που αποκαλύφθηκε σκηνικά για πρώτη φορά το 2008 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών όπου ο Χρήστος Θηβαίος συνεργάστηκε δισκογραφικά για πρώτη φορά με τον Μίκη Θεοδωράκη, ερμηνεύοντας τραγούδια από τέσσερις κύκλους τραγουδιών του συνθέτη – μεταξύ άλλων και από το «Ένας Όμηρος» σε στίχους του Ιρλανδού Μπρεντάν Μπεχάν (σε ελληνική απόδοση από τον Βασίλη Ρώτα). Από αυτόν τον κύκλο του 1966 – που πρωτοερμήνευσε η Μ. Φαραντούρη – θα ακουστούν έξι τραγούδια και στη συναυλία αυτή («Το Σεπτέμβριο θυμάμαι», «Θα σου στείλω μάνα», «Άνοιξε το παράθυρο», «Θα σου δώσω ένα τόπι χρυσό», «Είμαι Άγγλος νιός και τυχερός» και «Γελαστό παιδί»).

Από την πλούσια εργογραφία του συνθέτη έχουν ακόμη επιλεγεί τα κομμάτια «Επιβάτης», «Στη νύχτα σου δοσμένος» και «Απόστημα» από το δίσκο «Επιβάτης» του 1981 σε στίχους του σημαντικού ποιητή-στιχουργού Κώστα Τριπολίτη, τα «Δρόμοι παλιοί» (από το δίσκο «Μπαλάντες» του 1975 σε ποίηση Μανόλη Αναγνωστάκη), «Ποιός τη ζωή μου» (από τα «Τραγούδια του αγώνα» του 1974 σε ποίηση Μάνου Ελευθερίου), «Ομορφη πόλη» (από τον ομώνυμο δίσκο του 1962, σε στίχους Γιάννη Θεοδωράκη), «Κάποτε θα ‘ρθουν να σου πουν» (σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου).

Στο πρόγραμμα της συναυλίας, πρωταγωνιστική θέση έχει το συνθετικό έργο του Θάνου Μικρούτσικου. Από την εποχή των «Πολιτικών Τραγουδιών» (1975) απ’ όπου θα ακουστούν «Η πιο όμορφη θάλασσα» σε στίχους Ναζίμ Χικμέτ και «Τους έχω βαρεθεί» σε στίχους Βολφ Μπίρμαν, από την «Μουσική πράξη στον Μπρεχτ» (1978) («Αννα μην κλαις») και τον «Σταυρό του Νότου» (1979) σε ποίηση Νίκου Καββαδία («Πικρία», «Θεσσαλονίκη», «Λύχνος του Αλαδίνου», «Willie»)έως τον πιο πρόσφατο «Αμλετ της Σελήνης» (2002) απ’ όπου θα ακουστεί το ομώνυμο κομμάτι αλλά και τα «Song Blues» (στ.:K. Τριπολίτης) και «Δεν είμαι άλλος» (στ.: Μάνος Ελευθερίου). Άρρηκτα συνδεδεμένα με το ύφος και το ήθος της εκδήλωσης, και τα τραγούδια «Κεμάλ» του Μάνου Χατζιδάκι (από τους «Αντικατοπτρισμούς» του 1993, σε στίχους Νίκου Γκάτσου) και «Αντινανούρισμα (Παιδί μου μην κοιμάσαι)» της Ελένης Καραίνδρου (από τη «Μεγάλη αγρύπνια» του 1972). Οι σατιρικοί μπρεχτικοί στίχοι της μπαλάντας «Mack the knife» σε μουσική Κουρτ Βάιλ από την «Όπερα της πεντάρας» και του «Alabama song» από την εμβληματική «Άνοδο και την πτώση της πόλης Μαχαγκόνυ». Όπως και «Ο χρόνος που μετράει» σε μουσική Λούτσιο Ντάλα (και στίχους Διονύση Σαββόπουλου από το άλμπουμ του «Το ξενοδοχείο», 1997) αλλά και ο μελωδικός «Caruzo» του που η Μαρία Φαραντούρη είχε ηχογραφήσει για πρώτη φορά το 1991, σε ντουέτο με τον Δ. Σαββόπουλο για το άλμπουμ «17 songs».

Source : culturenow.gr